Rzodkiewka. Mieszanka odmian o zgrubieniach podłuż

Odmiany wchodzące w skład mieszanki łączy zbliżony czas wysiewu, okres wegetacji oraz kształt zgrubienia korzeniowego. Odmiany wytwarzają zgrubienia o podłużnych, walcowatych lub cylindrycznych kształtach zakończone cienki i długim ogonkiem, pokryte gładką skórką, Zgrubienia, zależnie od odmiany, mogą przyjmować jednolite, białe lub czerwone barwy lub dwubarwne, gdzie barwa dominująca jest uzupełniona białym wybarwieniem końcówki. Miąższ jednolity kolorystycznie, biały, o chrupiącej strukturze i wysokich walorach smakowych. Stosowanie Mieszanki pozwala na uzyskanie zróżnicowanych kolorystycznie warzyw z jednego wysiewu.

Odmiany tworzące mieszankę, podobnie jak pozostałe odmiany rzodkiewki, są uprawiane z przeznaczeniem do bezpośredniej konsumpcji, w formie przekąski lub przystawki, jako dodatek na kanapki i do twarogów lub składnik sałatek i surówek warzywnych. Zróżnicowane wybarwienie rzodkiewek nadaje warzywu wysokich walorów ozdobnych, dzięki czemu mogą one stanowić kolorystyczne i dekoracyjne wzbogacenie potraw i posiłków. Krótko okres wegetacji sprawia, że roślina jest polecana do uprawy krótkoterminowej, jako przedplon, śródplon lub poplon.

Nasiona umieszczone są na taśmie nasiennej, o długości 6 metrów. Taśma nasienna ułatwia wysiew nasion i planowanie uprawy, rozmieszczenie nasion na taśmie zapewnia roślinom optymalne warunki rozwojowe, co eliminuje konieczność przeprowadzania przerywki. Taśma nasienna wykonana jest z materiału biodegradowalnego i ulega całkowitemu rozkładowi w glebie.

Zgrubienia: podłużne, o wydłużonym, cylindrycznym lub walcowatym kształcie, zakończone cienkim i długim ogonkiem, pokryte gładką skórką, o zróżnicowanej barwie, zgrubienia jednolite kolorystycznie przyjmują barwy białe lub czerwone, natomiast zgrubienia dwubarwne mają barwę czerwoną uzupełnioną białą barwą końcówki, miąższ, podobnie jak ogonki, ma jednolitą białą barwę, chrupiącą strukturę oraz wysokie walory smakowe.

Zastosowanie: do bezpośredniej konsumpcji, w formie przekąski lub przystawki, jako dodatek na kanapki i do twarogów lub składnik sałatek i surówek warzywnych, do dekorowania potraw, do uprawy krótkoterminowej.

Termin siewu: od marca do końca maja oraz przez cały sierpień, na stanowiska polowe.

Rozstawa: 5 – 20 cm.

Termin zbioru: od kwietnia do końca czerwca oraz od września do listopada.

Mrozoodporność: roślina częściowo mrozoodporna, dobrze znosi krótkotrwałe spadki temperatury, dla celów konsumpcyjnych uprawiana w cyklu jednorocznym.

Stanowisko: nasłonecznione, o podłożu żyznym, zasobnym w składniki pokarmowe i odpowiednio wilgotnym, zaleca się unikać kontaktu ze świeżym obornikiem.