Cząber ogrodowy

Cząber ogrodowy wytwarza drobne i liczne liście, o lancetowym kształcie, o gładkich blaszkach oraz regularnych krawędziach, gęsto pokrywające wyprostowane pędy. Łodygi wykazują silne tendencję do rozkrzewiania, co sprawia, że kępki przybierają bardziej zwarty i niemal kulisty pokrój. Rośliny wytwarzają bardzo drobne i nieliczne kwiaty, o liliowej barwie, kontrastujące z soczystą zielenią kępek. Kwiaty nie prezentują wysokich walorów dekoracyjnych, a ich pojawienie powoduje wydzielanie intensywnego aromatu przez liście. Gatunek jest łatwy w uprawie, szybko adaptuje się w nowym miejscu i dobrze znosi krótkotrwałe okresy niedoboru wody.

Cząber ogrodowy jest uprawiany dla pozyskiwania liści, o bardzo charakterystycznym, nieco ostrym smaku, stanowiących aromatyczną przyprawę, a także posiadających liczne właściwości lecznicze. Świeże lub suszone ziele dodaje się do potraw z fasoli, grochu, bobu, zup, dań z jaj, ziemniaków oraz twarogów. Otarte ziele i olejek używane są jako ostra przyprawa do marynat, konserw mięsnych, rybnych i jarzynowych, a zwłaszcza ogórków i kapusty. Cząber wchodzi w skład pieprzu ziołowego oraz mieszanki ziół prowansalskich. Surowiec zielarski stanowią liście zebrane w czasie kwitnienia, odznaczające się podwyższoną zawartością olejków eterycznych, witamin oraz soli mineralnych, nadających roślinie właściwości przeciwbakteryjnych, przeciwgrzybowych, przeciwzapalnych, przeciwbólowych i antyoksydacyjnych.

Pokrój: wzniesiony, kępkowy i zwarty, rośliny rozwijają się w formie wyprostowanych pędów, z silną tendencją do rozkrzewiania, osiągających wysokość do 30 cm, obficie pokrytych liśćmi, o lancetowym kształcie, gładkich blaszkach i regularnych obrzeżach, o regularnym, intensywnie zielonym wybarwieniu, rośliny wytwarzają bardzo drobne i nieliczne kwiaty, o liliowej barwie, nie posiadające walorów dekoracyjnych.

Zastosowanie: aromatyczny dodatek przyprawowy, w formie świeżej, jak również po zasuszeniu i sproszkowaniu, surowiec zielarski, do dekorowania potraw, jako roślina ozdobna, uprawiana w warunkach domowych w różnego typu pojemnikach.

Termin siewu: w marcu lub w kwietniu, pod osłony, do skrzynek lub na rozsadnik, w maju sadzenie rozsady lub siew wprost do gruntu.

Rozstawa: 30 x 30 cm.

Termin zbioru: od lipca do września.

Mrozoodporność: brak, roślina jednoroczna.

Stanowisko: nasłonecznione, udaje się na każdym typie podłoża, uprawę w doniczkach zaleca się prowadzić na podłożu uniwersalnym.