Rozmaryn lekarski

Rozmaryn lekarski to aromatyczna bylina polecana do uprawy w warunkach domowych, w różnego typu pojemnikach, lub na stanowiskach polowych, z przygotowanej wcześniej rozsady. Uprawę zaleca się prowadzić w warunkach domowych, ponieważ rośliny nie wykazują odporności na silne mrozy. Rośliny uprawiane na stanowiskach polowych zaleca się na okres zimowy przenosić do pojemników, umieszczonych w chłodnych i jasnych pomieszczeniach. Roślina rozwija się tworząc zwartą kępkę częściowo pokładających się pędów, osiągających wysokość do 120 cm. Wysokość roślin jest zależna od stanowiska oraz rozmiaru pojemnika.

Rozmaryn lekarski jest uprawiany dla pozyskiwania aromatycznych pędów, gęsto porośniętych drobnymi liśćmi. Liście rozwijają się osadzone bezpośrednio na łodygach, mają podłużne, wąski blaszki, o igiełkowym kształcie, gładkiej powierzchni i regularnych, prostych krawędziach. Liście charakteryzują się oryginalnym wybarwieniem, wierzchnia strona blaszki liściowej ma zieloną barwę, natomiast spody przyjmują białe lub srebrzysto białe wybarwienie. Przy wierzchołkach pędów, w katach liści, rozwijają się drobne kwiaty, o jasnej niebieskiej lub fioletowej barwie, tworzące kłosowe kwiatostany.

Rozmaryn lekarski jest rośliną o walorach dekoracyjnych posiadającą zastosowanie konsumpcyjne i właściwości lecznicze. Liście wraz z wierzchołkami pędów, zarówno w formie świeżej, jak i po zasuszeniu i sproszkowaniu są polecane jako aromatyczna przyprawa do potraw na ciepło, mięs oraz sałatek warzywnych, a także jako naturalna dekoracja do posiłków. Preparaty na bazie rozmarynu regulują pracę układów pokarmowego i krwionośnego oraz posiadają właściwości antyseptyczne, głównie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze.

Pokrój: kępkowy i zwarty, rośliny rozwijają się tworząc, częściowo pokładające się pędy, osiągające wysokość do 120 cm, formujące bujną i zwartą kępkę, pędy są gęsto porośnięte drobnymi liśćmi, liście rozwijają się bezpośrednio na łodygach, mają gładkie i wąskie blaszki, o igiełkowym kształcie i regularnych prostych krawędziach, wierzchnia strona blaszki liściowej, podobnie jak łodyga, ma jednolite zielone wybarwienie, spód blaszki przyjmuje białą lub srebrzystobiałą barwę, przy wierzchołkach pędów, w kątach liści, rozwijają się drobne kwiaty, o jasnej niebieskiej lub fioletowej barwie, skupione w kłosowaty kwiatostan, rośliny bardzo aromatyczne, wydzielają charakterystyczną, korzenną woń.

Zastosowanie: do konsumpcji bezpośredniej, jako aromatyczna przyprawa do potraw na ciepło, mieś i sałatek warzywnych, a także jako naturalna dekoracja do posiłków, jako surowiec na susz, jako surowiec zielarski, jako roślina ozdobna.

Termin siewu: przygotowanie rozsady, od marca do połowy kwietnia, na rozsadniku pod osłonami, przeniesienie rozsady na stałe miejsce, w drugiej połowie maja, wysiew bezpośrednio do pojemników, od marca do maja.

Rozstawa: 30 x 30 cm.

Termin zbioru: od maja do września.

Mrozoodporność: roślina częściowo zimotrwała, nie przetrzymuje silnym mrozów, uprawnia w cyklu wieloletnim.

Stanowisko: nasłonecznione i osłonięte od wiatru, udaje się na każdym odpowiednio wilgotnym podłożu.