Rozmaryn lekarski

Rozmaryn lekarski to aromatyczna bylina o zastosowaniu konsumpcyjnych oraz licznych właściwościach leczniczych. Uprawę należy prowadzić na stanowiskach polowych z rozsady, przygotowanej w ogrzewanym pomieszczeniu, zapewniając kiełkującym roślinom stałą temperaturę, wynoszącą około 25 °C. Rośliny nie wykazują odporności na silne mrozy, dlatego na okres zimowy, zaleca się przeniesienie rośliny do pojemnika i umieszczenie w chłodnym i jasnym pomieszczeniu. Rośliny rozwijają się w formie wzniesionych, częściowo pokładających się, ulistnionych pędów, skupionych w zwarte kępki, osiągających wysokość do 150 cm.

Rozmaryn lekarski jest uprawiany dla pozyskiwania gęsto porośniętych liśćmi, aromatycznych pędów. Drobne liście rozwijają się osadzone bezpośrednio na łodydze, mają wąskie, igiełkowe kształty, gładkie blaszki, z wyraźnie dostrzegalnym nerwem głównym oraz regularne proste krawędzie. Wierzchnia strona blaszki liściowej ma zieloną barwę, natomiast spody mają białe lub srebrzystobiałe wybarwienie. Rośliny wytwarzają drobne kwiaty, o jasnych odcieniach błękitu i fioletu, rozwijające się przy wierzchołkach pędów, w katach liści, skupione w groniaste kwiatostany.

Rozmaryn lekarski jest rośliną o dekoracyjnym pokroju, posiadającą walory przyprawowe oraz właściwości lecznicze. Zastosowanie konsumpcyjne posiadają liście oraz wierzchołki pędów, które mogą być stosowane zarówno w formie świeżej, jak i po zasuszeniu i sproszkowaniu, jako aromatyczna przyprawa do potraw na ciepło, zup, sosów oraz sałatek warzywnych, a także jako naturalna dekoracja do posiłków. Preparaty na bazie rozmarynu regulują pracę układów pokarmowego i krwionośnego oraz posiadają właściwości antyseptyczne, głównie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze.

Pokrój: kępkowy i zwarty, rośliny rozwijają się tworząc bujną kępkę częściowo pokładających się pędów, osiągających wysokość do 150 cm, pędy są gęsto porośnięte drobnymi liśćmi, o wąskim, igiełkowym kształcie, gładkich blaszkach liściowych i regularnych prostych krawędziach, w kątach liści przy wierzchołkach pędów, rozwijają się drobne kwiaty, o jasnej niebieskiej lub fioletowej barwie, skupione w kłosowate kwiatostany, pędy oraz wierzchnie strony blaszek liściowych mają jednolite, intensywnie zielone wybarwienie, spody blaszek liściowych przyjmują białą lub srebrzystobiałą barwę, rośliny o wysokim aromacie, wydzielające charakterystyczną, korzenną woń.

Zastosowanie: do konsumpcji bezpośredniej, jako aromatyczna przyprawa do potraw na ciepło, zup, sosów i sałatek warzywnych, jako naturalna dekoracja do posiłków, jako surowiec na susz, jako surowiec zielarski, jako roślina dekoracyjna.

Termin siewu: przygotowanie rozsady, od kwietnia do końca maja, na rozsadniku pod osłonami, przeniesienie roszady na stałe miejsce, w lipcu, nasiona przed wysiewem należy na siedem dni umieścić w lodówce.

Rozstawa: 40 x 30 cm.

Termin zbioru: od maja do września.

Mrozoodporność: roślina zimotrwała, ale nie odporna na silne mrozy, uprawiana w cyklu wieloletnim.

Stanowisko: nasłonecznione, o podłożu żyznym, przepuszczalnym i odpowiednio wilgotnym.