Stewia

Stewia to roślina stanowiąca naturalną alternatywę dla cukru. Uprawa może być prowadzona z przygotowanej wcześniej rozsady na stanowiskach polowych lub w warunkach domowych, w różnego typu pojemnikach. Roślina o pokroju kępkowym, rozwija się w formie wzniesionych pędów, gęsto porośniętych liśćmi, osiągających wysokość do 80 cm.

Stewia rozwija się wytwarzając zwartą kępkę skupiającą wzniesione, zielone pędy pokryte liśćmi. Pędy mają zdrewniałą strukturę i są pozbawione walorów konsumpcyjnych. Liście rozwijają się w naprzeciwległych parach, wzdłuż łodygi, osadzone są na krótkich ogonkach, mają delikatnie karbowaną powierzchnię, z widocznym żyłkowaniem, ząbkowane krawędzie oraz ostre zakończenie. Przy wierzchołkach pędów rozwijają się bardzo drobne kwiaty, o różowej, purpurowej lub rzadziej, białej barwie, pozbawione walorów dekoracyjnych.

Stewia jest uprawiana dla pozyskiwania liści, utrzymujących swoje walory po zasuszeniu i sproszkowaniu. Liście stewii zawierają substancję – glikozyd stewiolowy – która jest około 20 razy słodsza od cukru. Roślina jest poleca jako naturalny słodzik, do słodzenia napojów lub potraw, przez osoby ograniczające spożycie cukrów. Okazy uprawiane w warunkach domowych, na parapetach, balkonach lub tarasach, mogą mieć charakter roślin dekoracyjnych.

Pokrój: kępkowy, rośliny rozwijają się tworząc zwarte kępki, złożone z zdrewniałych, wzniesionych pędów, osiągających wysokość do 80 cm, zielone pędy pokrywają naprzeciwległe liście, osadzone bezpośrednio na łodydze lub na krótkich ogonkach, blaszki liściowe mają delikatnie karbowaną powierzchnię, z widocznym żyłkowanie, regularnie ząbkowane krawędzie i ostre zakończenie, rośliny wytwarzają bardzo drobne kwiaty, skupione przy wierzchołkach pędów, o różowym, purpurowym, rzadziej białym wybarwieniu, nie prezentujące walorów dekoracyjnych.

Zastosowanie: roślina przyprawowa, jako naturalny substytut cukru, do słodzenia napojów lub potraw, jako surowiec na susz.

Termin siewu: uprawa na stanowiskach polowych, przygotowanie rozsady, w marcu na rozsadniku, przeniesienie rozsady na stałe miejsce, w drugiej połowie maja, uprawa w warunkach domowych, siew bezpośrednio na stale miejsce, w marcu.

Rozstawa: 50 x 50 cm lub do pojemników o średnicy niemniejszej niż 20 cm.

Termin zbioru: od połowy września do końca października.

Mrozoodporność: brak, roślina jednoroczna.

Stanowisko: nasłonecznione, udaje się na każdym podłożu, uprawę w pojemnikach zaleca się prowadzić na dedykowanym podłożu do uprawy ziół lub wysokiej jakości podłożu uniwersalnym.