Daglezja glauca

Daglezja glauca znana jest również jako daglezja zielona lub jedlica sina, pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie występuje naturalnie w Górach Skalistych. Drzewo przez cały rok pokrywają drobne i sztywne igły, osiągające długość około 2 – 3 cm, o jednolitej, intensywnie zielonej barwie, pokryte woskowym nalotem, któremu zawdzięczają siny, niebieskawy odcień. Wieloletnie rośliny, w połowie wiosny, pokrywają się owocami, mającymi formę białozielonych szyszek, o zwartej strukturze, które wraz z dojrzewaniem rozchylają się i przyjmują brązową barwę. Drzewo obfituje w olejki eterycznej, którym zawdzięcza przyjemną woń wydzielaną podczas silnego nasłonecznienia lub po dotknięciu igieł. Gatunek jest w pełni zaadaptowany do polskich warunków klimatycznych i może stanowić efektowną ozdobę ogrodu również w sezonie, a wiecznie zielone igły prezentują się szczególnie okazale obsypane śniegiem.

Daglezja glauca to roślina długowieczna, osiągająca okazałe rozmiary, przeznaczona do wieloletniej uprawy ogrodowej. Gatunek jest polecany jako dekoracyjne drzewo, zarówno w nasadzeniach pojedynczych, jako soliter, zajmując dominujące miejsce w ogrodach, na trawnikach lub w sąsiedztwie innych gatunków krzewów i roślin ozdobnych. Daglezja polecana jest również do nasadzeń liniowych, tworząc szpalery wzdłuż dróg, ścieżek lub ogrodzeń.

Pokrój: wzniesiony i wyprostowany, rośliny formują wysokie drzewa, charakteryzujące się powolnym wzrostem, osiągające po wielu latach uprawy wysokość do 15 m, zdrewniały pęd główny pokryty jest licznymi, nieregularnie rozmieszczonymi i silnie rozkrzewiającymi się pędami bocznymi, porośniętymi sztywnymi, igłami, o długości około 2 – 3 cm, utrzymującymi się na roślinie przez cały rok, o intensywnej zielonej barwie, pokrytych woskowym nalotem, nadającym szpilkom charakterystyczny, niebieski odcień, wieloletnie okazy wytwarzają owoce, mające formę szyszek, o białozielonej kolorystyce, pojawiających się na pędach wiosną i przybierających wraz z dojrzewaniem brązową barwę.

Zastosowanie: roślina ogrodowa, do uprawy gruntowej, w pojedynczych nasadzeniach, jako soliter, a także w sąsiedztwie innych gatunków krzewów i roślin ozdobnych oraz w nasadzeniach grupowych i liniowych, jako rośliny osłonowe, na szpalery wzdłuż ścieżek, dróg i ogrodzeń.

Termin siewu: bezpośrednio do gruntu, od lutego do października.

Mrozoodporność: całkowita, gatunek długowieczny, uprawiany w cyklu wieloletnim.

Stanowisko: nasłonecznione, o podłożu przepuszczalnym i odpowiednio wilgotnym.