Ostropest plamisty

Ostropest plamisty wytwarza odziomkowe lub osadzone nisko na łodydze liście, o soczyście zielonej barwie, wyróżniające się nieregularnym, marmurkowym wzorem, o białej barwie. Liście składają się z długich i jędrnych ogonków zakończonych dużymi blaszkami liściowymi, o odwrotnie sercowatym kształcie, niemal gładkiej, słabo karbowanej powierzchni, z widocznym żyłkowaniem oraz regularnymi, pofalowanymi krawędziami. Gatunek wytwarza kwiatostany, o niemal kulistej formie, wypełnione silnie zagęszczonymi kwiatami igiełkowymi, o jednolitej ciemnoróżowej lub fioletowej barwie. Rośliny mogą być mylone z ostem, ponieważ mają podobny pokrój oraz są pokryte kolcami. Zbiór liści może być prowadzony przez cały sezon, jednak największą wartość zielarską osiągają w okresie kwitnienia, przypadającym na drugą połowę lata.

Ostropest plamisty łączy właściwości lecznicze z niezwykle dekoracyjnym pokrojem rośliny. Liście stanowią ceniony surowiec zielarski, polecany do użytku bezpośredniego oraz suszenia, jako baza do naparów lub herbat, wykazujących działanie lecznicze w chorobach wątroby. Rośliny odznaczają się wysoką wartością ozdobną i są polecane do uprawy gruntowej, szczególnie okazale prezentując się pojedynczo, jako soliter lub jako roślina drugiego planu, stanowiąca tło dla innych gatunków roślin ozdobnych, o niższym pokroju. Gatunek długo zachowuje swoje walory po ścięciu, dzięki czemu znakomicie sprawdza się jako roślina bukieciarska, w kompozycjach z kwiatów ciętych i suchych.

Pokrój: wzniesiony, rośliny formują bujną rozetę liściową, wypełnioną odziomkowymi lub osadzonymi nisko na łodydze liśćmi, o dużych blaszkach w odwrotnie sercowatej formie, rozwijających się na grubych i jędrnych ogonkach, blaszki liściowe mają słabo karbowane powierzchnie, z widocznym unerwieniem, oraz regularne, pofalowane krawędzie, niejednolite kolorystycznie, o intensywnie zielonej barwie, uzupełnionej nieregularnym, jasnym, niemal białym, marmurkowym wzorem, rośliny tworzą kwiatostany o kulistych kształtach, rozwijające się na wierzchołkach pędów, wypełnione silnie zagęszczonymi kwiatami igiełkowymi, o regularnej, ciemnoróżowej lub fioletowej barwie, roślin są w całości pokryte kolcami.

Zastosowanie: surowiec zielarski, do użytku bezpośredniego i po zasuszeniu, jako baza do herbat i naparów, roślina kwietnikowa, do uprawy gruntowej, roślina bukieciarska, do użytku florystycznego w bukietach z kwiatów ciętych lub suchych.

Termin siewu: wprost do gruntu, w kwietniu.

Rozstawa: 50 x 50 cm.

Termin zbioru: w sierpniu i we wrześniu.

Mrozoodporność: brak, roślina jednoroczna.

Stanowisko: nasłonecznione, udaje się na każdym podłożu, o przepuszczalnej strukturze.