Nasturcja wysoka

Nasturcja wysoka wytwarza pojedyncze kwiaty, osadzone na cienkich i smukłych szypułkach, zebrane w groniaste kwiatostany, o luźnej strukturze, rozwijające się na wierzchołkach pędów bocznych. Kwiaty zbudowane są przeważnie z pięciu płatków, o słabo karbowanych powierzchniach i regularnych krawędziach, tworzących otwarte, szeroko rozchylające się koszyczki, o lejkowatych kształtach, skupione wokół układu pręcików i słupków nasiennych. Kwiaty mają przeważnie jednolitą, zróżnicowaną odmianowo kolorystykę. Mieszanka nasion jest złożona z odmian tworzących kwiaty głównie w różnych odcieniach kolorów żółtego i pomarańczowego. Rośliny rozpoczynają kwitnienie w pierwszych tygodniach lata i kwitną nieprzerwanie aż do jesiennych przymrozków.

Mieszanka odmian pozwala uzyskać wielobarwne rośliny, odznaczające się wysoką wartością dekoracyjną oraz przydatne na użytek konsumpcyjny oraz zielarski. Gatunek zaleca się uprawiać na stanowiskach gruntowych w warunkach umożliwiających swobodne wspinanie pędów, szczególnie okazale prezentuje się w formie naturalnych, gęstych parawanów, okrywających ogrodzenia, płoty i murki, a także ściany altan, pergoli oraz innych elementów architektury ogrodowej. Gatunek sprawdza się również w charakterze rośliny ozdobnej na balkonach i tarach, uprawianej w różnego typu pojemnikach umieszczonych w sposób pozwalający na swobodne zwisanie. Wszystkie partie roślin posiadają walory konsumpcyjne. Nasiona stanowią znakomity substytut kaparów. Kwiaty, o delikatnym pieprznym aromacie, są polecane do konsumpcji bezpośredniej, jako naturalny, dekoracyjny dodatek do kanapek, sałatek, a nawet deserów i tortów. Liście oraz kwiaty stanowią obfite źródło witaminy C, a także naturalny antybiotyk pomagający zwalczać m.in. baterie salmonelli. Napary na bazie nasturcji są zalecane przy infekcjach górnych dróg oddechowych, zapaleniu pęcherza moczowego, problemach z tarczycą oraz niestrawności.

Kwiaty: pojedyncze, osadzone na smukłych szypułkach, zebrane w luźne, groniaste kwiatostany, rozwijające się na wierzchołkach pędów bocznych, zbudowane przeważnie z pięciu płatków, o szerokich, słabo karbowanych powierzchniach i regularnych krawędziach, tworzących otwarte koszyczki, w których centralne miejsce zajmuje układ pylników, przeważnie jednolite kolorystycznie, o zróżnicowanym odmianowo wybarwieniu, wśród których dominują różne odcienie kolorów żółtego i pomarańczowego.

Zastosowanie: roślina dekoracyjna, do uprawy na stanowiskach umożliwiających swobodne wspinanie lub zwisanie pędów, szczególnie okazale prezentująca się w charakterze naturalnego parawanu okrywające przeszkody terenowe oraz ściany altan i pergoli, konsumpcja bezpośrednia, jako dekoracyjny dodatek do kanapek, sałatek oraz deserów i tortów, surowiec zielarski, do użytku na surowo lub w postaci naparów i maści.

Termin siewu: wprost na stałe miejsca, do gruntu lub do pojemników, w drugiej połowie maja.

Rozstawa: 60 x 15 – 20 cm.

Termin kwitnienia: od lipca do października.

Mrozoodporność: brak, roślina jednoroczna.

Stanowisko: nasłonecznione, o podłożu lekkim, przepuszczalnym i trzymającym wilgoć, uprawę w pojemnikach zaleca się prowadzić na podłożu uniwersalnym lub dedykowanym podłożu do uprawy roślin i regularnie podlewać.