Rukola dzika

Rukola dzika to roślina wieloletnia, o wyraźnie pikantnym aromacie, zbliżonym do rzeżuchy. Uprawa może być prowadzona z siewu bezpośredniego, na stanowiskach polowych lub całosezonowo w warunkach domowych. Dla zapewnienia optymalnych warunków rozwojowych, jeżeli wschody następują w zbyt dużym zagęszczeniu, zaleca się wykonanie przerywki. Roślina rozwija się w formie wzniesionych liści, skupionych w bujną rozetę, osiągających wysokość do 15 cm.

Rukola dzika wytwarza podłużne, intensywnie zielone liście, z wyraźnie dostrzegalnym nerwem głównym o jasnozielonej, niemal białej barwie. Blaszki liściowe mają gładką powierzchnie i mocno powcinane krawędzie. Roślina wytwarza cienkie pędy kwiatostanowe, zwieńczone wiechowatym kwiatostanem, wypełnionym drobnymi żółtymi kwiatami, o znikomej wartości dekoracyjnej. Zbory mogą być prowadzone systematycznie, przez cały sezon, poprzez odcinanie pojedynczych liści, które są szybko zastępowane nowymi pędami.

Rukola dzika jest uprawiana dla pozyskiwania liści, o intensywnym, pikantnym aromacie, posiadających walory konsumpcyjne i przyprawowe. Świeże liście są polecane do konsumpcji bezpośredniej, jako dodatek na kanapki i do potraw na ciepło, jako składnik sałatek i surówek warzywnych lub w formie naturalnej dekoracji do posiłków. Liście utrzymują swoje walory po obróbce termicznej, przyrządzane analogiczne jak liście szpinaku, stanowiąc apetyczny dodatek do potraw mięsnych i ryb.

Pokrój: kępkowy, rośliny tworzą bujne rozety liściowe, złożone z wzniesionych liści, których długość może dochodzić do 15 cm, liście mają podłużne kształty, gładkie blaszki o mocno powcinanych krawędziach, rośliny wytwarzają cienkie, wyprostowane pędy kwiatostanowe, zwieńczone wiechowatym kwiatostanem, wypełnionym drobnymi, żółtymi kwiatami, o znikomej wartości dekoracyjnej, liście mają intensywnie zieloną barwę, z wyraźnie widocznym jasnozielonym, niemal białym nerwem głównym.

Zastosowanie: do konsumpcji bezpośredniej, jako aromatyczny dodatek na kanapki i do potraw na ciepło, jako składnik sałatek i surówek warzywnych, lub jako naturalna dekoracja do posiłków, do konsumpcji po obróbce termicznej, jako dodatek do mięs i ryb.

Termin siewu: bezpośrednio na stanowiska polowe, od marca do sierpnia, lub całosezonowo w warunkach domowych, do różnego typu pojemników.

Rozstawa: 15 x 5 cm.

Termin zbioru: na stanowiskach polowych, od maja do listopada lub całosezonowo, w warunkach domowych, po około sześciu tygodniach od siewu.

Mrozoodporność: roślina zimotrwała, uprawiana w cyklu wieloletnim.

Stanowisko: nasłonecznione, o podłożu przepuszczalnym i zasobnym w próchnicę.