Aromatyczna mieszanka ziół

Aromatyczna mieszanka ziół zawiera gatunki o zbliżonych warunkach uprawy oraz okresie wegetacji, ale zróżnicowane pod względem pokroju, rodzaju i barwy kwiatów oraz liści, a także aromatu i walorów leczniczych. Skład mieszanki tworzą bazylia, cząber, koper, majeranek oraz rukola. Rośliny formują dość zwarte kępki wypełnione wzniesionymi ulistnionymi pędami lub, jak w przypadku rukoli, rozety liściowe. Zioła, poza bazylią czerwoną, mają regularne zielone wybarwienie, o różnym stopniu nasycenia barwy. Rodzaj oraz kształt liści jest zróżnicowany gatunkowo, liście mogą mieć wiąskie, podłużne, niemal igiełkowe kształty, jak liście kopru, lub być osadzone na ogonkach i mieć zróżnicowany rozmiar oraz kształt blaszek liściowych. W fazie kwitnienia rośliny mogą tworzyć okazałe, wysokie pędy kwiatostanowe, zwieńczone baldachami drobnych, jasnych kwiatów, jak w przypadku kopru oraz rukoli, lub pokrywać wierzchołki pędów pojedynczymi kwiatami lub groniastymi kwiatostanami. Kwiaty rukoli powodują gorzknienie liści, pozbawiając je walorów konsumpcyjnych. Kwiaty pozostałych gatunków są chętnie odwiedzane przez owady zapylające, nadając roślinom walorów miododajnych. Zioła nabierają wartości użytkowej na początku i utrzymują swoje walory aż do jesiennych przymrozków. Zbiory mogą być prowadzone sukcesywnie w miarę zapotrzebowania, poprzez obrywanie pojedynczych liści lub ścinanie całych roślin.

Aromatyczna mieszanka ziół pozwala z jednego wysiewu uzyskać zróżnicowane gatunki ziół, wykazujące wysoką wartość przyprawową, liczne właściwości lecznicze oraz walory ozdobne. Rośliny, poza rukolą, zachowują swoje walory po zasuszeniu i sproszkowaniu, a także, tak jak koper, również po zamrożeniu. Zioła są polecane na użytek konsumpcyjny, jako aromatyczny i dekoracyjny dodatek poprawiający smak potraw na ciepło oraz sałatek. Obfitość olejków eterycznych, witamin, składników mineralnych oraz przeciwutleniaczy sprawia, że rośliny stanowią cenione surowice zielarskie, stosowane jak baza do roztworów wodnych o działaniu antybakteryjnym, uspokajającym oraz regulującym pracę układów pokarmowego oraz krwionośnego. Rośliny, zwłaszcza uprawiane w warunkach domowych, stanowią również naturalną i niezwykle wonną dekorację parapetu kuchennego, balkonu lub tarasu.

Pokrój: wzniesiony i dość zwarty, rośliny formują kępki lub rozety liściowe, jak w przypadku rukoli, regularnie wybarwione, w różnych odcieniach zieleni lub o głęboki czerwonym, niemal purpurowym odcieniu, jak w przypadku bazylii czerwonej, kępki są wypełnione wzniesionymi pędami, porośniętymi zróżnicowanymi gatunkowo liśćmi, o podłużnych, wąskich, niemal igiełkowych blaszkach, jak w przypadku poru, lub ogonkowymi, o różnym kształcie i rozmiarze blaszki liściowej, kwiaty rozwijają się na oddzielnych, okazałych pędach, jak w przypadku kopry i rukoli, lub pokrywają wierzchołki pędów, pojedynczo lub zebrane w groniaste kwiatostany, jak w przypadku tymianku, rośliny obfitują w olejki eteryczne, którym zawdzięczają charakterystyczne smaki oraz aromaty.

Zastosowanie: rośliny, poza rukolą, wykazują wartość użytkową po zasuszeniu i sproszkowaniu, a w przypadku kopru również po zamrożeniu, użytek konsumpcyjny, jako aromatyczny i dekoracyjny dodatek poprawiający smak potraw na ciepło oraz sałatek, surowiec zielarski, do przygotowywania roztworów wodnych, roślina dekoracyjna, uprawiana w warunkach domowych, na balkonach i tarasach.

Termin siewu: wprost na stałe miejsca, do gruntu lub do pojemników, w kwietniu i w maju.

Rozstawa: 30 x 30 cm.

Termin zbioru: od czerwca do października.

Mrozoodporność: brak, gatunki jednoroczne.

Stanowisko: półcieniste, o podłożu przepuszczalnym, żyznym i odpowiednio wilgotnym, uprawę w pojemnikach zaleca się prowadzić na podłożu uniwersalnym lub dedykowanym podłożu do uprawy warzyw i ziół i regularnie podlewać.