Groch Cud Kelvedonu

Odmiana Cud Kelvedonu wytwarza proste lub delikatnie wygięte strąki, których długość nie przekracza 8 cm. Strąki są pozbawiane walorów konsumpcyjnych, ściany mogą zwierać grube włókna, a wewnętrzną stronę pokrywa twarda pergaminowa błona. Wnętrze strąków wypełnione jest dużymi nasionami o regularnych, niemal kulistych kształtach i pomarszczonej powierzchni. Strąki, wraz z wypełniającymi je nasionami, mają jednolite, intensywnie zielone wybarwienie. Warzywo nabiera walorów konsumpcyjnych po około dziesięciu tygodniach od siewu.

Nasiona odmian Cud Kelvedonu obfitują w cukry, którym zawdzięczają wysokie walory smakowe oraz szerokie zastosowanie konsumpcyjne. Świeże nasiona są polecane do konsumpcji bezpośredniej, jako dodatek do potraw na ciepło oraz sałatek warzywnych, a także w formie zdrowej przekąski. Nasiona utrzymują swoje walory po obróbce termicznej, stanowiąc składnik zup i sosów, w procesach przetwórczych, jako surowiec na domowe przetwory, oraz po zamrożeniu.

Strąki: proste lub delikatnie wygięte, osiągające długość do 8 cm, rozwijają się osadzone na krótkich ogonkach, pojedynczo lub w parach, ściany strąków są grube, włókniste a wewnętrzną stroną pokrywa twarda, pergaminowa błona, pozbawione walorów konsumpcyjnych, wnętrze strąka wypełniają duże nasiona, o regularnych, niemal kulistych kształtach i pomarszczonej powierzchni, strąki oraz nasiona mają jednolite, intensywnie zielone wybarwienie, nasiona odznaczają się wysoką zwartością cukrów oraz wysokimi walorami smakowymi.

Zastosowanie: do konsumpcji bezpośredniej, jako dodatek do potraw na ciepło, składnik sałatek warzywnych lub w formie zdrowej przekąski, do konsumpcji po obróbce termicznej, jako składnik zup i sosów, jako surowiec na domowe przetwory lub do mrożenia.

Termin siewu: bezpośrednio na stanowiska polowe, od marca do połowy kwietnia.

Rozstawa: 20 x 4 cm.

Termin zbioru: od czerwca do końca lipca.

Mrozoodporność: brak, roślina jednoroczna.

Stanowisko: nasłonecznione, udaje się na każdej odpowiednio wilgotnej glebie, ale najlepiej plonuje na glebach piaszczysto – gliniastych, przepuszczalnych, zasobnych w wapno, w drugim roku po oborniku.